Łuszczyca jest przewlekłą chorobą immunologiczną, która najczęściej objawia się widocznymi łuskami na skórze. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) charakteryzuje łuszczycę jako „przewlekłą, niezakaźną, bolesną, szpecącą i upośledzającą chorobę, na którą nie ma lekarstwa”. Większość pacjentów ma łagodną i umiarkowaną postać choroby. Istnieje wiele typów łuszczycy, m.in. łuszczyca zwykła, krostkowa, a jedną z jej najgroźniejszych form jest łuszczyca stawowa, czy inaczej łuszczycowe zapalenie stawów.
Podobnie jak w przypadku każdej przewlekłej choroby, przestrzeganie przez pacjentów z łuszczycą terapii miejscowej jest niewielkie. Znaczny wysiłek wymagany do prowadzenia stałej terapii prowadzi do zmęczenia leczeniem. Według opublikowanych danych, na które powołują się Autorzy omawianej pracy, około 75% pacjentów z łuszczycą plackowatą, niezależnie od ciężkości choroby, radzi sobie z chorobą za pomocą terapii miejscowej, co może jednak prowadzić do szybszego zmęczenia, ponieważ dzienny schemat leczenia może być uciążliwy i czasochłonny. Badania dotyczące przestrzegania zaleceń lekowych w łuszczycy wykazały, że 39-73% pacjentów nie stosuje leków zgodnie z zaleceniami. Czynniki wpływające na przestrzeganie zaleceń obejmują charakterystykę pacjenta, charakterystykę choroby, satysfakcję z leczenia, akceptowalność kosmetyczną zaleconych produktów leczniczych i złożoność leczenia. Badania wykazują również, że akceptacja kosmetyczna zaleconych produktów jest kluczowym czynnikiem przyczyniającym się do przestrzegania zaleceń, a przestrzeganie zaleceń jest zmniejszone, jeśli leczenie jest postrzegane jako nieuporządkowane, a produkty są nieprzyjemne w użyciu. Istnieją dowody na to, że niskie przestrzeganie leczenia łuszczycy może być związane z niewystarczającą „instrukcją” stosowania leku, błędnymi poglądami dotyczącymi możliwych działań niepożądanych oraz błędnymi oczekiwaniami co do szybkości i stopnia poprawy.
Rosnąca świadomość powagi choroby i psychospołecznego jej wpływu uwypukliła kliniczną potrzebę terapii miejscowej, która byłaby łatwa w użyciu, kosmetycznie atrakcyjna, charakteryzowałaby się szybkim początkiem działania i znaczącą poprawą kliniczną.
Większość osób z łagodną lub umiarkowaną postacią łuszczycy radzi sobie z chorobą właśnie dzięki terapiom miejscowym. Przestrzeganie miejscowego leczenia pozostaje jednak wyzwaniem, ponieważ regularne stosowanie maści czy kremów stanowi znaczne obciążenie w codziennym życiu pacjenta. Nowe miejscowe opcje terapeutyczne powinny oferować wyższą skuteczność leczenia i lepszą akceptację przez pacjentów oferowanych produktów, w tym łatwiejsze ich stosowanie. Miejscowe produkty w postaci pianki w aerozolu stanowią innowacyjną alternatywę dla kremów i maści. Dobrze „zaprojektowane” środki w postaci pianki w aerozolu łatwo rozprowadzają się na dużych obszarach skóry, a po aplikacji nie pozostawiają na skórze tłustej lub oleistej warstwy. Dipropionianowa pianka kalcypotriol / betametazon jest nową opcją leczenia łuszczycy, która zapewnia większą skuteczność w porównaniu do maści i preparatów żelowych, i wykazano, że zwiększa zadowolenie pacjenta z leczenia.
Przygotowano na podstawie: The Evolution of Topical Formulations in Psoriasis, Skin Therapy Letter. 2018;23(4)
