Około 5% ludzi na całym świecie cierpi na trwałą nadmierną potliwość, tzw. „pierwotną nadmierną potliwość”, która ma duży, niestety negatywny wpływ na jakość ich życia. U pacjentów z taką dolegliwością dochodzi do nadmiernej produkcji potu pod pachami, przekraczającej poziom niezbędny do regulacji normalnej temperatury ciała. Okazuje się, że ponad 50% wszystkich osób z nadmierną potliwością nie otrzymuje żadnego leczenia.
Leczenie
W terapii nadmiernej potliwości dostępne są leki do stosowania miejscowego, doustnego i iniekcyjne. Obecnie stosowane leki pierwszego rzutu to antyperspiranty zawierające sole glinu (w stężeniach od 10% do 35%), których stosowanie wiąże się z zapaleniem skóry. Inne możliwe opcje leczenia obejmują farmakologiczne hamowanie nadmiernej potliwości lub zmniejszenie uwalniania acetylocholiny przez śródskórne iniekcje toksyny botulinowej typu A lub inwazyjne zabiegi, np. inaktywacja gruczołów potowych za pomocą termolizy mikrofalowej i chirurgiczne usunięcie gruczołów potowych.
Substancje antycholinergiczne [oksybutynina, bromek metanteliny lub glikopironium (GP)] zostały zbadane pod kątem doustnego i miejscowego leczenia nadmiernej potliwości. Stosowanie doustne wiąże się z poprawą jakości życia i objawów klinicznych, ale kosztem znacznych ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Preparaty do stosowania miejscowego zawierające oksybutyninę, GP, umeklidynium lub sofpironium były również z powodzeniem stosowane w leczeniu nadmiernej potliwości, ale nie zostały one jeszcze zatwierdzone do użytku w Unii Europejskiej.
Badanie kliniczne
W badaniu klinicznym, opisanym na łamach British Journal of Dermatology („A glycopyrronium bromide 1% cream for topical treatment of primary axillary hyperhidrosis: efficacy and safety results from a phase IIIa randomized controlled trial”, BJD, (2021) 185, pp 315–322), przeprowadzonym w Niemczech, na Węgrzech, w Szwecji, Danii i Wielkiej Brytanii, 171 pacjentów z tym schorzeniem stosowało krem zawierający 1% bromku glikopironium (GPB) lub krem bez GPB (placebo, które wyglądało jak testowany krem, ale nie zawierał żadnego leku) codziennie przez 4 tygodnie. Zmniejszenie całkowitej produkcji potu (mierzonej poprzez ważenie potu wchłoniętego pod pachami przez okres 5 minut) było statystycznie istotnie wyższe dla kremu 1% GPB w porównaniu z kremem placebo. Stosowanie kremu poprawiło jakość życia pacjentów. Zgłaszali oni jedynie łagodne lub umiarkowane działania niepożądane, a najczęściej zgłaszanym objawem była suchość w ustach. Krem nie podrażniał skóry pod pachami. Przeprowadzone badanie dostarcza dalszych dowodów na to, że krem ten jest skuteczny w leczeniu pierwotnej nadpotliwości pach i że formuła kremu jest korzystna pod względem miejscowej tolerancji i ogólnego bezpieczeństwa. Obecnie trwa część badania klinicznego dotyczącego długoterminowego bezpieczeństwa i skuteczności tego leczenia (przez okres 72 tygodni). Uzyskane dane będą kolejnym krokiem w kierunku zatwierdzenia tego leczenia w różnych krajach Unii Europejskiej. Jest więc nadzieja, że krem GPB będzie stanowić skuteczną nową opcję leczenia dla pacjentów z nadmierną potliwością pod pachami.
Literatura
1/ A glycopyrronium bromide 1% cream for topical treatment of primary axillary hyperhidrosis: efficacy and safety results from a phase IIIa randomized controlled trial* C. Abels, M. Soeberdt, A. Kilic, H. Reich, U. Knie, C. Jourdan, K. Schramm, S. Heimstaedt-Muskett, C. Masur, R.-M. Szeimies; British Journal of Dermatology; (2021) 185, pp315–322
