„Kawitacja ultradźwiękowa w porównaniu z kriolipolizą w nieinwazyjnym modelowaniu ciała”
Dermatologia i Kosmetologia Praktyczna 2017, Vol. 12, Nr 1 (45)
Niechirurgiczne i małoinwazyjne urządzenia wykorzystywane w medycynie estetycznej cieszą się coraz większym zainteresowaniem i urządzenia tego typu stopniowo umacniają swoją pozycję w procedurach redukcji zlokalizowanej tkanki tłuszczowej oraz w poprawie modelowania ciała. Badanie specjalistów z Egiptu miało na celu porównanie wpływu kawitacji ultradźwiękowej i kriolipolizy na zlokalizowaną tkankę tłuszczową brzucha.
Do badania włączono 60 uczestników o wskaźniku masy ciała (ang. body mass index, BMI) powyżej 30 kg/m2, w wieku od 25 do 45 lat. Uczestników w sposób randomizowany przydzielono do trzech grup (po 20 osób w każdej), w których stosowano odpowiednio: ultradźwiękową kawitację i dietę, kriolipolizę i dietę oraz wyłącznie dietę (grupa kontrolna). Pomiarami, jakie wykonywano na początku badania i po upływie 2 miesięcy były masa ciała, BMI, obwód talii oraz fałd skórny w okolicy nad górnym kolcem biodrowym.
Po upływie 2 miesięcy w trzech grupach wykazano istotną poprawę we wszystkich mierzonych zmiennych. Po zakończeniu leczenia nie stwierdzono między grupami statystycznie istotnej różnicy w masie ciała ani w BMI. Tym niemniej w grupach, w których stosowano kawitację ultradźwiękową i kriolipolizę wykazano większą poprawę niż w grupie, w której stosowano samą dietę, w odniesieniu do obwodu talii oraz fałdu skórnego nad górnym kolcem biodrowym.
Autorzy doszli do wniosku, że zarówno kawitacja ultradźwiękowa jak i kriolipoliza stanowią bezpieczną i skuteczną metodę redukcji grubości tkanki tłuszczowej brzucha oraz konturowania brzucha.
Komentarz do artykułu
Lek. med. Marcin Ambroziak, Klinika Ambroziak, Warszawa
Usuwanie nadmiaru tkanki tłuszczowej to z jednej strony ogromna populacja potencjalnych pacjentów. Większość znanych mi ludzi chciałoby pozbyć się nadmiaru tłuszczu w wybranych częściach ciała. Z drugiej strony istnieje niezbyt dużo technologii umożliwiających pozbycie się rzeczonego tłuszczu w sposób niechirurgiczny. Pośród metod o potwierdzonym działaniu nie tylko laboratoryjnym, ale też klinicznym można wymienić: lipolizę iniekcyjną, laseroterapię, ultradźwięki o niskich częstotliwościach (kawitacyjne), zogniskowane ultradźwięki oraz kriolipolizę. Nie ma żadnej wątpliwości, że najbardziej skuteczną metodą usuwania nadmiaru tłuszczu jest liposukcja. Umożliwia ona uzyskanie pełnego, zamierzonego efektu w trakcie pojedynczej procedury. Jest to jeden z częściej wykonywanych obecnie zabiegów chirurgii kosmetycznej. Klasyczna liposukcja, ultradźwiękowa, infradźwiękowa, czy laserowa to tylko wariacje na ten sam temat, a różnice dotyczą szybkości i łatwości wykonania, ewentualnego, jednoczesnego napięcia skóry, możliwości pobrania materiału do przeszczepu tłuszczu. Zabiegi te zazwyczaj łączą się z pewną rekonwalescencją, większość z nich wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Te cechy powodują, że pacjenci poszukują metod mniej inwazyjnych, chociaż z założenia też mniej skutecznych.
Nie bez powodu większość metod nieinwazyjnego usuwania tłuszczu porównywana jest z kriolipolizą. Metoda jest „kamieniem milowym”, ma najwięcej udokumentowanych wyników leczenia, dokładnie poznane są mechanizmy uszkodzenia adypocytów oraz statystyki miernych, skądinąd działań niepożądanych. Oceniona została skuteczność zarówno na tkankach zwierzęcych, jak i ludzkich. Metoda kriolipolizy jest skuteczna i bezpieczna w usuwaniu tkanki podskórnej. Do tego celu wykorzystuje w kontrolowany sposób niską temperaturę po to, by selektywnie uszkodzić adypocyty. Komórki tłuszczowe są znacznie bardziej podatne na niskie temperatury, niż komórki skóry, nerwy, czy też komórki mięśniowe. Dlatego też kriouszkodzenie nie dotyczy tkanek otaczających niechciany tłuszcz. Tworzenie się mikrokryształków lodu wewnątrz komórek tłuszczowych, indukowana apoptoza i reakcja zapalna uruchamia układ immunologiczny do powolnego oczyszczania miejsca zabiegu z obumarłych komórek. Powolny czas umierania komórek to powolne tempo uwalniania się kwasów tłuszczowych i niewykrywalne wzrosty lipidów w surowicy krwi po wykonanym zabiegu. Czas trwania całego cyklu niskotemperaturowy uraz – efekt kliniczny wynosi od 8 do 12 tygodni.
Ultradźwięki o niskich częstotliwościach są stosowane w medycynie od wielu lat. Były jednymi z pierwszych urządzeń do usuwania tłuszczu bez naruszenia powłok. Wpływ ultradźwięków na tkankę tłuszczową jest dwojaki: kawitacja bez efektu cieplnego oraz lipoliza powstała w wyniku punktowego, silnego podgrzania tkanki. Efekty te zależne są od charakteru fali ultradźwiękowej, a dostępne urządzenia ultradźwiękowe wykorzystują zjawisko kawitacji (niskie energie, niskie częstotliwości) wywołujące falę uderzeniową lub technologię HIFU (ang. high intensity focused ultrasound), czyli punktowe, cieplne uszkodzenie komórek. Kawitacja to dobrze poznane zjawisko polegające na kumulacji energii w postaci mikropęcherzyków wewnątrz komórek. Zachodzące szybko rozprężanie i sprężanie tkanek powoduje zwiększenie przepuszczalności błony komórkowej adypocytów i w konsekwencji efekt lipolityczny. Połączenie niskich energii z niskimi częstotliwościami powoduje, że efekt działania na tkanki jest prawie pozbawiony nadmiaru ciepła, penetracja jest dość głęboka (10-30 mm), bez wpływu na skórę, przez którą fala propaguje.
W badaniach porównawczych wymienione metody maja zbliżoną skuteczność. Klinicyści, jednak w większości uznają wyższość działania niskiej temperatury na tkankę tłuszczową. Kriolipoliza ma jednak ograniczenia techniczne. Wymogiem oczekiwanej skuteczności jest możliwość zassania przez urządzenie fałdu skórno-tłuszczowego. Nie jest to możliwe we wszystkich częściach ciała i one stanowią świetne pole do popisu dla urządzeń ultradźwiękowych. Dodatkową zaletą ultradźwięków jest ich postulowany wpływ na nierówności tkanki tłuszczowej, czyli tak znienawidzony przez pacjentki cellulit. Dylemat wyboru wyższości Świąt Bożego Narodzenia nad Wielkanocnymi pozostawiam Państwu.
